ಕನ್ನಡದ #ಉಪ್ಪಿ-2 ಮತ್ತದರ ಡಬ್ಬಿಂಗ್ ವರ್ಷನ್ ತೆಲುಗಿನ #ಉಪೇಂದ್ರ-2 (#ఉపేంద్ర-2) - ನಾವ್ ನೋಡಿ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೇ ನನ್ನ ಫೇಸ್ಬುಕ್ಕ್ ಮಿತ್ರ @Gopi Prabhu ವಿನ ಅರ್ಥೈಸುವಿಕೆಯೂ ಇದೇ.
***************************************************
.
.
ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿ ಜೀವಿಸುವುದೇ ಆನಂದದ ಸಂಗತಿ. ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿ ಜೀವಂತವಾಗಿರುವುದೇ ಬದುಕಿನ ಅತ್ಯಂತ ಆನಂದದ ವಿಷಯ ಎಂಬುದು ನಿಮ್ಮ ಆಂತರ್ಯದೊಳಗೆ ಇಳಿಯಬೇಕು. ಬದುಕಿನ ಪ್ರತಿಕ್ಷಣದಲ್ಲೂ ‘ಓಹ್! ನಾನಿನ್ನೂ ಬದುಕಿದ್ದೇನೆ- ಇದೇ
ವಿಶೇಷ!’ ಎನಿಸುವಂತಾದರೆ ನಿಮಗೆ ಮತ್ತೇನು ಬೇಕು?
.
.
ಈ ಸಿನೆಮಾ ಮತ್ತದರ ಕಥೆ ನಿಂತಿರೋದೇ ಭೂತ, ವರ್ತಮಾನ, ಭವಿಷ್ಯತ್ ಕಾಲಗಳ ಬಗೆಗೆ ನಾವ್ ಯೋಚಿಸೋ ರೀತಿಯಲ್ಲಿನ ನೆಲೆಗಟ್ಟಿನ ಮೇಲೇ.
ಭೂತಕಾಲದ #ನಾನು ಎಂಬ ಉಪ್ಪಿ-1 / ಉಪೇಂದ್ರ-1, ವರ್ತಮಾನದ #ನೀನು ಎಂಬ ಉಪೇಂದ್ರ-2 / ಉಪೇಂದ್ರ-2, , ಹಾಗೂ ಭವಿಷ್ಯತ್ ಕಾಲದ #ಅವನು ಅನ್ನೋ ಉಪ್ಪಿ / ಉಪೇಂದ್ರ ಎಂಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಬಗೆಗಿನ ಕಥೆಯೇ ಈ ಸಿನೆಮಾದ ಕಥಾವಸ್ತು.
.
.
* ನಾನಿದನ್ನ ಮಾಡೇ ಮಾಡ್ತಿನಿ ಅನ್ನೋ ಸಂಕಲ್ಪಶಕ್ತಿ ಅನ್ನೋದೊಂದಿದ್ದರೆ, ಯಾವುದೇ ವ್ಯಕ್ತಿ ಏನಾದರು ಸಹ ಮಾಡಬಲ್ಲ. ಮನಸ್ಸಿದ್ದರೇ ಮಾರ್ಗ ಅನ್ನೋದನ್ನ ಈ ಸಿನೆಮಾ ಹೇಳುತ್ತೆ.
* ಹಳೇದನ್ನೇ ನೆನುಸ್ಕೊಂತಾ ಕೂರ್ಬೇಡಿ, ಜಾಸ್ತಿ ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡ್ಬೇಡಿ ನಾಳಿನ ಬಗ್ಗೆ; ಆದರೆ ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ, ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿ ಹೇಗಿದಿರೋ ಹಾಗೇ ಏನನ್ನೂ ಜಾಸ್ತಿ ಯೋಚಿಸದೇ, ತಲೆಗಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳದೇ ಬದುಕಿ ಅನ್ನುತ್ತೆ ಈ ಸಿನೆಮಾ.
*ದುಡ್ಡಿದ್ರೆ (#ಲಕ್ಷ್ಮಿ) ಮಾತ್ರ #ಖುಷಿ ಅನ್ನೋದು ನಮ್ಮಲ್ಲಿನ ಬಹುತೇಕರ ನಂಬಿಕೆ ಮತ್ತು ವಾದ ಕೂಡ. ಆದ್ರೆ ಯಾರೂ ಸಹ, ಖುಷಿಯಿದ್ದರೇ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯೂ (ದುಡ್ಡು) ಸಹ ಬರ್ತಾಳೆ ಅನ್ನೋದನ್ನ ನಂಬೋದೇ ಇಲ್ಲಾ
.
.
ಈ ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ #ನಾನು ಎನ್ನುವವ ಹಳೆಯ, ಭೂತಕಾಲದ ಉಪೇಂದ್ರ; #ಅವನು ಅನ್ನೋನು ಭವಿಷ್ಯತ್ ಕಾಲದ ಬೇಹುಗಾರಿಕೆ ನಡೆಸುವ ಪೊಲೀಸ್ ಅಧಿಕಾರಿ; ಮತ್ತು, #ನೀನು ಎಂಬುವವನು ಇಂದಿನ ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಬದುಕುವ , ಸದಾ ಹಸನ್ಮುಖಿಯಾಗಿ ತನ್ನ
ಕುಟುಂಬದವರೊಂದಿಗೆ ಬದುಕುವ ಉಪೇಂದ್ರ.
.
.
.
ತನಗೇನ್ ಬೇಕೋ ಅದನ್ನೆಲ್ಲಾ, ಏನ್ ಮಾಡಿಯಾದ್ರೂ ಸರಿ ದಕ್ಕಿಸಿಕೊಳ್ಳೋನು ಹಳೇ ಉಪೇಂದ್ರ-1. ಆ ಹಳೇ "ನಾನು" ಎಂಬುವವನ ಬಗ್ಗೆ ಒಬ್ಬ ವಿಲನ್ ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇರ್ತಾನೆ, ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಆ "ನಾನು" ಇರೋದೇ ಇಲ್ಲಾ, ಆತನದು
ಮುಗಿದೋದ ಕಥೆ, ಆದ್ರೆ, ವಿಲನ್ ಪ್ರಕಾರ ಆತ ಇನ್ನೂ ಇದಾನೆ ಅನ್ನೋ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ನಂಬಿಕೆ (ಸಿನೆಮಾದ ದೃಷ್ಯವೊಂದರಲ್ಲಿ, ಆ ವಿಲನ್ ಕೇವಲ "ನಾನು" ಬಗ್ಗೆ ಕನವರಿಸ್ತಾ ಇರ್ತಾನೆ, ಆತ ತನಗೆ ಎಂಗೆಲ್ಲಾ ಹೊಡೆದ ಅಂತಾ. ಇದೇ ವಿಲನ್ನಿಗೆ ಉಪೇಂದ್ರ-1
ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ "ನಾನು" ಎಕ್ಕಾ ಮಕ್ಕಾ ಚಚ್ಚಿರ್ತಾನೆ)
.
.
#ಅವನು ಅನ್ನೋನು ಭವಿಷ್ಯತ್ ಕಾಲದ ಉಪೇಂದ್ರ ಮತ್ತು ಆತ ಬೇಹುಗಾರಿಕೆ ನಡೆಸುವ ಪೊಲೀಸ್ ಅಧಿಕಾರಿ. ಭಾರತಕ್ಕೆ ಬಾರದೇ, ದುಬೈನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಭೂಗತ ಜಗತ್ತನ್ನ ನಿಯಂತ್ರಿಸೋ ಸಲೀಂ ಅನ್ನೋ ವಿಲನ್ನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಈ ಉಪೇಂದ್ರ ಅಂದ್ರೆ "ಅವನು".
ಹಾಗಾಗಿ, ಈ ಸಲೀಂ ಯಾವತ್ತೂ ಸಹ, ನೆನ್ನೆ ಇರದಿದ್ದ, ಇಂದೂ ಸಹ ಇರದ, ನಾಳೆ ಇರಬೋದಾದ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಬಗ್ಗೇ ಚಿಂತೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇರ್ತಾನೆ.
.
.
ಮತ್ತೇ ಕೊನೆಯವನಾಗಿ ಕಥಾನಾಯಕನಾದ #ನೀನು ಎನ್ನುವ ಉಪೇಂದ್ರ. ಈತ ಮಾತ್ರ ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡದೇ ಇಲ್ಲಾ, ಮತ್ತೀತ ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ, ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಬದ್ಕಿರ್ತಾನೆ.
ಆಗರ್ಭ ಶ್ರೀಮಂತನನೊಬ್ಬನ ವಿಧವಾ ಹೆಂಡತಿಯಾದ #ಮಂದಾಕಿನಿ ಮಾತ್ರ ಈ ಉಪೇಂದ್ರನನ್ನ "ನೀನು" ಅಂತಲೇ ಅಂದ್ಕೊಂಡಿರ್ತಾಳೆ. ಆದರೆ, ಆಕೆಯ ಮಗಳಾದ ಲಕ್ಷ್ಮಿಗೆ / ಖುಷಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಈ "ನೀನು", "ನಾನು", "ಅವನು" ಅನ್ನೋ ಮೂವರು ಉಪೇಂದ್ರದ
ಬಗ್ಗೆ ಕನ್ಪ್ಯೂಷನ್ನ್ ಆಗಿ, ಈ ಮೂವರಲ್ಲಿ ನಿಜ ಉಪೇಂದ್ರ ಯಾರೂ ಅಂತಾ ಮಾತ್ರ ಕನ್ಪ್ಯೂಷನ್ನ್ ಇರುತ್ತೆ.
.
.
"ನೀನು" ಅನ್ನೋ ಉಪೇಂದ್ರನನ್ನ ಹೊರತುಪಡಿಸಿ, ಈ ಸಿನೆಮಾದ ಉಳಿದ ಎಲ್ಲಾ ಪಾತ್ರಗಳಿಗೂ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಮತ್ತು ಖುಷಿ ಅನ್ನೋರು, ಇಬ್ಬರು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಾಗಿ ಕಾಣಿಸ್ತಾರೆ. ಆದ್ರೆ "ನೀನುಗೆ" ಮಾತ್ರ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯೂ, ಖುಷಿಯೂ ಒಂದೇ ವ್ಯಕ್ತಿ.
ಇಲ್ಲಿನ ಪ್ರತೀ ಕ್ಯಾರೆಕ್ಟರ್ರಿಗೆ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಅನ್ನೋ ವ್ಯಕ್ತಿ ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತಿರುತ್ತೆ, ಆದ್ರೆ ಅವ್ರಿಗೆಲ್ಲಾ ಈ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಮೂಲಕ, ಮಂದಾಕಿನಯ ಮಗಳಾದ ಖುಷಿಯನ್ನ ಪಡೆಯಬೇಕೆಂಬ ಹಂಬಲ, ಯಾಕೆಂದರೇ ಆಕೆಯ ಆಗರ್ಭ ಶ್ರೀಮಂತೆ ಮಂದಾಕಿನಿಯ ಮಗಳು ಅನ್ನೋ
ಕಾರಣಕ್ಕೆ.
ಆದ್ರೆ "ನೀನು" ಎಂಬ ಉಪ್ಪಿ ಮಾತ್ರ ತನ್ನ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯಲ್ಲೇ ಖುಷಿಯನ್ನ ಕಂಡುಕೊಂಡವಂ. ಅದೇನೆಂದರೆ ಆತನ ವಿಲ್ ಅರ್ಥಾತ್ ಸಂಕಲ್ಪ ಶಕ್ತಿ, ಮನಸ್ಸು. ಆದ್ರೆ, ಉಳಿದೆಲ್ಲಾ ಪಾತ್ರವರ್ಗಗಳು ವಿಲ್ ಅಂದ್ರೆ, ಅದು ಮಂದಾಕಿನಿ ಬರೆದಿಟ್ಟ ಉಯಿಲು ಪತ್ರ
ಅಂದ್ಕೊಂಡಿರ್ತಾರೆ.
.
.
ಈ ಸಿನೆಮಾ ನೋಡೋ ಬಹುತೇಕರಿಗೆ ಕನ್ಪ್ಯೂಷನ್ ಆಗೊದ್ ಮಾತ್ರ ಗ್ಯಾರೆಂಟಿ, ಕೆಲವರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಕನ್ಪ್ಯೂಷನ್, ಮತ್ತ್ ಕೆಲವರಿಗೆ ಕಡಿಮೆ ಕನ್ಪ್ಯೂಷನ್, ಬೆರಳೆಕೆಯಷ್ಟು ಜನರಿಗೆ ನೋ ಕನ್ಪ್ಯೂಷನ್, ಸುಮಾರ್ ಜನಕ್ಕ್ ತಲೆಬುಡವಿಲ್ಲದ, ಲಾಜಿಕ್ಲೆಸ್ಸ್, ಲಿಂಕ್
ಲೆಸ್ಸ್ ಸಿನೆಮಾ ಅನ್ಸುತ್ತೆ. ಯಾಕಂದ್ರೇ ಲೋಕೋಭಿನ್ನ ರುಚಿ (ಉಪ್ಪು) ಅಲ್ವಾ, ಹಾಗಾಗಿ.
ಈ ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ ಭೂತ ಮತ್ತು ಭವಿಷ್ಯತ್ತ್, ಈ ಎರಡೂ ಕಡೆ ಬರೋ ಪಾತ್ರಗಳು ಮಾತ್ರ ಆಯುಧಗಳ ಸಹಾಯದಿಂದ, ದರ್ಪದಿಂದ, ರೌಡಿಸಂನಿಂದ, ಮಂದಾಕಿನಿಯ ಮಗಳಾದ ಖುಷಿಯನ್ನ ಪಡಿಯಕ್ಕೆ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿರ್ತಾರೆ ಮತ್ತಂತಾ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಅವರು
ನಂಬಿಕೆಯನ್ನೂ ಮಡಿಕ್ಕಂಡಿರ್ತಾರೆ.
.
.
ನಿರ್ದೇಶಕನಾಗಿ ಉಪ್ಪಿ ಈ ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ ಏನ್ ಹೇಳಕ್ಕ್ ಹೊಂಟಿದಾನಪ್ಪಾ ಅಂದ್ರೆ, "ಈ ಖುಷಿ, ಸಂತೋಷಗಳನ್ನ, ನಾವು ಕೇವಲ ಹಳೇದನ್ನ ನೆನುಸ್ಕೊಂಡು, ನಾಳಿನದರ ಬಗ್ಗೇ ಸುಖಾಸುಮ್ಮನೇ ಚಿಂತೆ ಮಾಡ್ಕಂದ್ ಪಡಿಯಕ್ಕಾಗಲ್ಲಾ" ಅಂತಾ.
ಹಳೇ ಉಪೇಂದ್ರ-1 ಸಿನೆಮಾದ ವಿಲನ್ನ್ ಯಾವತ್ತೂ ಸಹ ಇಲ್ಲದ ಆ "ನಾನು" ಎಂಬುವವನ ಬಗ್ಗೇನೇ ಚಿಂತೆ ಮಾಡ್ತಾ, ಅವನೊಂದಿಗೆ ಹೊಡೆದಾಡ್ತಾ ಇರ್ತಾನೆ.
ಇನ್ನು ದುಬೈನಲ್ಲಿರೋ ಭೂಗತ ಲೋಕದ ನಾಯಕ ಕಮ್ಮ್ ವಿಲ್ಲನ್, ಇಲ್ಲಿನ ಸಿಐಡಿ ಮತ್ತು ಪೊಲೀಸರು ಮಾತ್ರ, ಇಲ್ಲದ #ಅವನು ಅನ್ನೋ ಭವಿಷ್ಯತ್ತಿನ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಉಪೇಂದ್ರನ ಬಗ್ಗೇ ಯೋಚೆನೆ ಮಾಡ್ತಾ, ಅವನೊಂದಿಗೆ ಹೊಡೆದಾಡ್ತಾ ಇರ್ತಾರೆ.
.
.
ಈ ಎಲ್ಲಾ ಗಲಾಟೆಗಳು, ಹೊಡೆದಾಟಗಳು ನಡಿಯದಾದ್ರೂ ಯಾಕೇ ಈ ಉಪೇಂದ್ರ - 2 ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ. ಅಂತಾ ನೋಡಕ್ಕ್ ಹೊಂಟ್ರೆ , ಈ ಎಲ್ಲಾ ಹೊದೆದಾಟಗಳಿಗೆ ಕಾರಣ "ಅವ್ರಿಗೆಲ್ಲಾ ಖುಷಿ ಬೇಕು, ಐ ಮೀನ್ ಖುಷಿ ಅನ್ನೋ ಹುಡುಗಿ". ಅಂಗಾದ್ರೆ, ಆ ಖುಷಿ
ಯಾಕ್ ಬೇಕು?, ಐ ಮೀನ್ ಖುಷಿ ಅನ್ನೋ ಹುಡುಗಿ ಯಾಕ್ ಬೇಕು? ಅವ್ರಿಗೆಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ, ಅದರಿಂದ / ಅವಳಿಂದ ಅವರೆಲ್ಲರ ಜೀವನ ಶೈಲಿಯೇ ಬದಲಾಗುತ್ತೆ ಅಂತಾ. ಯಾಕಂದ್ರೇ, ಆಕೆ ಆಗರ್ಭ ಶ್ರೀಮಂತೆ ಮಂದಾಕಿನಿಯ ಮಗಳು ಅನ್ನೋದು ಎಲ್ಲರ ನಂಬಿಕೆ.
.
.
ಒಂದೇ ಒಂದು ಹೊಡೆದಾಟವನ್ನ ಹೊರತು ಪಡಿಸಿ, ಈ ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ ನಡಿಯೋ ಎಲ್ಲಾ ಹೊಡೆದಾಟಗಳು ವಾಸ್ತವದ್ದವಲ್ಲಾ. ಬದಲಿಗೆ ಆಯಾ ಪಾತ್ರಗಳು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮಲ್ಲಿ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳೋ ಭೂತಕಾಲದ "ನಾನು" ಮತ್ತು ಭವಿಷ್ಯತ್ತ್ ಕಾಲದ "ಅವನು" ಅನ್ನೋ
ಉಪೇಂದ್ರನೊಂದಿಗೆ ನಡೆಸೋ ಹೊಡೆದಾಟಗಳಷ್ಟೇ.
.
.
ಸಿನೆಮಾದ ಮೊದಲಿಗೆ ಒಂದ್ ವಿಲ್ಲ್ (Will) ಬಗ್ಗೆ ತೋರುಸ್ತಾರೆ, ಸಿನೆಮಾದ ಕೊನೆಯೂ ಸಹ ಅದೇ. ಆ ವಿಲ್ಲಲ್ಲಿರೋ ಖುಷಿನಾ ಖಳನಾಯಕರು ಒಂದು ಹುಡುಗಿ ಅಂತಾ ಹುಡಿಕಿದರೆ, ನಾಯಕ ಅದನ್ನ ಖುಷಿ ಅಂತಾ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯಲ್ಲಿ ಹುಡುಕ್ತಾನೆ. ಮತ್ತು ವಿಲ್ಲ್
ಅನ್ನೋದನ್ನ ಖಳನಾಯಕರು ಉಯಿಲು ಅಂದ್ಕಂಡ್ರೆ, ನಾಯಕ ಮಾತ್ರ ಅದನ್ನ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಖುಷಿಗಾಗಿ ಇರೋ ಸಂಕಲ್ಪಶಕ್ತಿ ಇದು ಅಂದ್ಕೋತಾನೆ.
ನಾವೆಲ್ಲಾ ಈ ಸಿನೆಮಾದ ಖಳನಾಯಕರ ತರ: ಸಿನೆಮಾ ನೋಡೋದ್ರಿಂದ, ಏನ್ ಸಿನ್ಮಾ ಸಿವಾ ಇದು ಅಂದ್ಕೋತೀವಿ.
ಮಂದಾಕಿನಿ ಬರೆದಿರೋ ಆ ವಿಲ್ಲ್ ಏನ್ ಹೇಳುತ್ತಪ್ಪಾ ಅಂದ್ರೆ " ತನ್ನ ಮಗಳಾದ ಖುಷಿಯನ್ನ ಯಾರ್ ಮದ್ವೆ ಆಗ್ತಾರೋ, ಅವ್ರಿಗೆ ಆಕೆಯ ಎಲ್ಲಾ ಆಸ್ತಿ ಸೇರುತ್ತೆ" ಅಂತಾ. ಆ ಮಂದಾಕಿನಿ ಕೇವಲ ಸುಳಿವನ್ನ ನೀಡಿರ್ತಾಳೋ ಹೊರತು, ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡಿ
ಅಂತೇಳಿರಲ್ಲಾ ಆ ವಿಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ.
.
.
ಈ ಸಿನೆಮಾದ ಎಲ್ಲಾ ಪಾತ್ರಗಳೂ ಬರೀ ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡ್ತಾನೇ ಇರ್ತವೇ, ಅಂಗಾಗಿ ಅವರ್ಯಾರಿಗೂ ಆ ಖುಷಿ ಸಿಗೋದೇ ಇಲ್ಲಾ. ಆದರೆ ನಾಯಕನಾದ "ನೀನು" ಎಂಬ ಉಪೇಂದ್ರ ಮಾತ್ರ, ಆ ಮಂದಾಕಿನಿ ಬರೆದಿರೋ ಆ ವಿಲ್ಲನ್ನ ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಂಡು, ಆ
ಪ್ರಕಾರವೇ ನಡಿತಾನೆ, ಹಾಗಾಗಿ ಅವನಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ದಾರಿ ತಿಳಿಯುತ್ತೆ. ನೀನು ಹತ್ತಿರ ಖುಷಿ ಇದ್ದಿಂದ್ರಂದಲೇ, ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಅವನತ್ರ ಬರ್ತಾಳೆ.
.
.
ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಇನ್ನೂ ವಿವರವಾಗಿ ತಿಳಿಯಕ್ಕೆ, ಕೆಲ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳನ್ನ ತಗಳಣ;
"ನೀನುವಿನ" ತಂಗಿಯನ್ನ ಯಾರೋ ಒಬ್ಬ ಕಿಡಿಗೇಡಿ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಚುಡಾಯಿಸ್ತಾ ಇರ್ತಾನೆ, ಆಕೆಗೆ ಕಾಟ ಕೊಡ್ತಾ ಇರ್ತಾನೆ ಅಂತಾ, ಆಕೆ ತನ್ನ ಅಣ್ಣನಾದ "ನೀನುವಿನ" ಹತ್ತಿರ ಹೇಳಿದಾಗ, ಆಗ "ನೀನು" ಆಕೆಗೆ "ಆ ಕಿಡಿಗೇಡಿಯ ಬಗ್ಗೆ ನೀ ಯೋಚಿಸಲೇ ಬೇಡ,
ಸುಮ್ನಿರು" ಅಂದಾಗ ಆಕೇ ಹಾಗೇ ಮಾಡ್ತಾಳೆ. ಮರುದಿನ, ಯಾರೋ ಆ ಕಿಡಿಗೇಡಿಯನ್ನ ಕೊಂದಾಕ್ತಾರೆ.
ಹಾಗಿದ್ರೇ, ಆತನನ್ನ ಕೊಂದಿದ್ಯಾರು?
ಆತನನ್ನ ಕೊಂದಿದ್ದು ಮಂದಾಕಿನಿಯ ಕಡೆಯ ರೌಡಿಗಳು, ಯಾಕಂದ್ರೆ, "ನೀನು", ಆ ಮಂದಾಕಿನಿಯ ವಿಲ್ಲನ್ನ ಫಾಲೋ ಮಾಡ್ತಾ ಇರ್ತಾನೆ, ಅದು ಮಂದಾಕಿನಿ "ನೀನುವಿಗೆ" ಮಾಡೋ ಸಹಾಯ.
ಇನ್ನೊಂದು ಸನ್ನಿವೇಶ;
ನಾಯಕನಾದ "ನೀನುವನ್ನ", ಪೊಲೀಸರು ಒಂದ್ಸಲ ಬಂಧಿಸಕ್ಕ್ ಬಂದಾಗ, ಅವರಿಗೆ ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ, ಯಾರಿಂದಲೋ ಒಂದ್ ಪೋನ್ ಕರೆ ಬರುತ್ತೆ, ಆ ಕರೆಯಲ್ಲಿ ಈ "ನೀನುವನ್ನ" ಬಂಧಿಸಬೇಡಿ ಅಂತಾ ಆಙ್ಞೆ ಬರುತ್ತೆ. ಆ ಕರೆ ಮಾಡೋದು ಬೇರಾರೂ ಅಲ್ಲಾ,
ಬದಲಿಗೆ ಮಂದಾಕಿನೆಯೇ, ಯಾಕಂದ್ರೇ ಆಕೆಯ ವಿಲ್ಲ್ ಪ್ರಕಾರ ನಡಿತಾ ಇರೋನು ಈ "ನೀನು" ಮಾತ್ರ.
ಈ ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ "ನೀನು" ಎಂಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಮಾತ್ರ ವಾಸ್ತವ ಹಾಗೂ ಸತ್ಯ, ಉಳಿಕೆ "ನಾನು" ಮತ್ತು "ಅವನು" ಅವಾಸ್ತವಿಕ ಅಥವಾ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಭೂತಕಾಲದ, ಭವಿಷ್ಯತ್ ಕಾಲದ ಪಾತ್ರಗಳು, ಬೇರೆ ಬೇರೇ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಕಲ್ಪನೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ.
ಆ "ನೀನು" ಎಂಬುವವ ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಬದುಕುವವ, ಹಾಗಾಗಿ ಸಿನೆಮಾದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಆತ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯೊಂದಿಗೆ ಮಾತಾಡ್ತಾ ಇರ್ತಾನೆ, ಇಬ್ರೂ ಖುಷಿ ಖುಷಿಯಾಗಿ.
.
.
ಸಿನೆಮಾದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ "ನೀನು" ಎನ್ನುವ ಕಥಾನಾಯಕ ಉಪೇಂದ್ರ, "ನಾನು" ಮತ್ತು "ಅವನು" ಕೇವಲ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಪಾತ್ರಗಳು ಮತ್ತವು ನಿಜವಲ್ಲ ಅಂತಾ ನಾಯಕಿ ಲಕ್ಷ್ಮಿ / ಖುಷಿಗೆ ಹೇಳ್ತಾನೆ.
.
.
ನನ್ನ ಹಳೆಯದರ ಬಗ್ಗೆ ನೀವ್ ಯೋಚಿಸಿಕೊಂಡು, ಅದನ್ನೇ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡರೆ, ನನ್ನಲ್ಲಿ ನೀವು ’ನಾನು’ವನ್ನ ಕಾಣ್ತೀರಾ!
ನನ್ನ ಭವಿಷ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ನೀವ್ ಯೋಚಿಸಿಕೊಂಡು, ಅದನ್ನೇ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡರೆ, ನನ್ನಲ್ಲಿ ನೀವು ’ಅವನನ್ನು’ ಕಾಣ್ತೀರಾ!
ನನ್ನ ವಾಸ್ತವದ ನೈಜತೆಯನ್ನ ಅನುಭವಿಸುವವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ, ನನ್ನಲ್ಲಿ ನೀವು "ನೀನುವನ್ನ" ಕಾಣ್ತಿರಾ!
ಈ ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ ಭಗವದ್ಗೀತೆಯ ಒಂದು ಎಳೆಯನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಿನೆಮಾ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ, ಹಾಗಾಗಿ ಕೆಲವರಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತೆ ಸಿನೆಮಾ, ಮತ್ತ್ ಕೆಲವರಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಲ್ಲ
--------------
ವರ್ತಮಾನನ ಬಗ್ಗೆ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಎಕ್ಕಿ ತಂದ ಸಾಲುಗಳು ಕೆಳಗಿವೆ, ಓದ್ಕಳಿ
******************************************
ವರ್ತಮಾನ ಮಾತ್ರ ಸತ್ಯ: ಏನು ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುವೆ ನಿನ್ನ ಬದುಕನ್ನು? ಗಮನಿಸು. ಬದುಕು ಎಷ್ಟೊಂದು ಶ್ರೀಮಂತವಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ನೀನು ಮಾತ್ರ ಬರಡು ಹೃದಯದಿಂದ ಬದುಕನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದ್ದಿ
.
.
ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿ ಬದುಕಿ: ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷ ದಕ್ಕುವುದು ನಾವು ‘ಈಗ’ ಬದುಕಿದಾಗ. ವರ್ತಮಾನವನ್ನು ಹಿಡಿಯುವುದು ಕಷ್ಟ. ಇದನ್ನು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುವುದು ಇನ್ನೂ ಕಷ್ಟ. ಯಾಕೆಂದರೆ, ಯಾವುದನ್ನು ವರ್ತಮಾನ ಎಂದು ವಿವರಿಸಲು
ಹೊರಡುತ್ತೇವೋ ಆ ವೇಳೆಗಾಗಲೇ ಅದು ಭೂತವಾಗಿರುತ್ತದೆ
.
.
ಭೂತಕ್ಕೆ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲ, ಅದು ನಮ್ಮ ಮಿದುಳು ಹಿ೦ದಿನ ವರ್ತಮಾನವನ್ನು, ಈ ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿ ಓದುವುದಷ್ಟೆ. "Amnesia" ಬ೦ದವರ ಭೂತಕಾಲವು ಮಾಯವಾಗುವುದು ತಿಳಿದಿರಬೇಕಲ್ಲವೆ? ಹಾಗೆಯೆ ಭವಿಷ್ಯ ಎ೦ಬುದು ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿ ಭೂತಕಾಲದ
ಘಟನಾವಳಿಯನ್ನು ಆಧಾರವಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊ೦ಡು ಮಾಡುವ ಒ೦ದು ಊಹೆ."Interpolation made in the present, of past recordings stored in the present". ಆದ್ದರಿ೦ದ ಭವಿಷ್ಯ ಅನಾಮತ್ತಾಗಿ
ಬದಲಾಗಬಹುದು. ಇರುವ ಸತ್ಯವೊ೦ದೆ.ವರ್ತಮಾನ.
.
.
ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಮಡುಗಟ್ಟಿದ ನೋವಿಗೆ ವಿದಾಯ ಹೇಳಬೇಕಾದರೆ ನೋವಿನೊಂದಿಗೆ ಬದುಕುವುದನ್ನು ಕಲಿಯಬೇಕು. ಸಂಪೂರ್ಣ ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿದ್ದಾಗಲೇ ಭೂತದ ಹೊರೆ ಕಳಚುವುದು ಸಾಧ್ಯ.
.
.
ಕಾಲದ ಸೀಮೆಯಲ್ಲಿ ಭೂತವು ವರ್ತಮಾನದೊಂದಿಗೆ -ವರ್ತಮಾನವು ಭವಿಷ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಇರುವುದು ಮಾತ್ರ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ
.
.
ಭೂತಕಾಲದ ವೀಕ್ಷಕ ಇನ್ನಿಲ್ಲವಾದಾಗ ವಾಸ್ತವ ಎಂಬ ಕೇವಲ ಜ್ಞಾನ ಸಾಕಾರವಾಗುತ್ತದೆ. ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಂಡ 'ಏನಿರುತ್ತದೋ ಅದ'ಕ್ಕೆ ವೀಕ್ಷಕನಂತೆ ಕಾಲದ ಸಂಕೋಲೆಗಳು ಬಂಧಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ನಿದ್ದೆಯ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸು- ಬುದ್ಧಿ ಮತ್ತು
ದೇಹಗಳು ಒಂದು ಸಮಗ್ರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೊಳಪಟ್ಟಿರುವಂತೆ, ಜಾಗೃತರಾಗಿದ್ದಾಗಲೂ ಶಬ್ದಗಳಿಲ್ಲದ ಸ್ಥಿತಿ ಮತ್ತು ಕಾಲವಿಲ್ಲದ ಚಲನೆಯ ಆಯಾಮವನ್ನು ಪಡೆಯುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಅದು. ಇದೆಲ್ಲ ರಂಜನೀಯವಾದ ಕನಸಲ್ಲ. ಅಮೂರ್ತರೂಪದ ಪಲಾಯನವೂ ಅಲ್ಲ.
ನಿಜ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನ ಎಂಬುದರ ಸಮೀಕರಿಸಿದ ರೂಪ ಇದು. ಅಂದರೆ ಎಚ್ಚರದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ನಿದ್ದಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗಲೂ ಮೆದುಳು ಎಚ್ಚರವಾಗಿರುತ್ತದೆ.
.
.
ಪ್ರಶ್ನಿಸುವುದು, ಅಡಚಣೆ ಮಾಡುವುದು, ಎಚ್ಚರಿಸುವುದು, ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದೆಲ್ಲ ಸವಾಲಿನೊಂದಿಗೆ ಬರುವ ಸಹಜ ಗುಣ. ಆದರೆ ಸವಾಲು ಎಂಬುದೇ ಭೂತಕಾಲದ ಹಳೆಯ ಸರಕಾದಾಗ ವರ್ತಮಾನಕ್ಕೆ ಜಾಗವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಅನುಭವ ಜನ್ಯ ತೀರ್ಮಾನಗಳು
ಪರಿಶೀಲಿಸುವ ಗುಣಕ್ಕೆ ಮಂಕು ಹಿಡಿಸುತ್ತವೆ. ಪರಿಶೀಲನೆಯ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ.
.
.
ಭೂತವನ್ನು ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿ ಬದಲಿಸಿ ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ಹೆಣೆಯುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ನಡೆಯುತ್ತಿರುತ್ತದೆ- ಅದುವೇ ಕಾಲ.
***************************************************
.
.
ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿ ಜೀವಿಸುವುದೇ ಆನಂದದ ಸಂಗತಿ. ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿ ಜೀವಂತವಾಗಿರುವುದೇ ಬದುಕಿನ ಅತ್ಯಂತ ಆನಂದದ ವಿಷಯ ಎಂಬುದು ನಿಮ್ಮ ಆಂತರ್ಯದೊಳಗೆ ಇಳಿಯಬೇಕು. ಬದುಕಿನ ಪ್ರತಿಕ್ಷಣದಲ್ಲೂ ‘ಓಹ್! ನಾನಿನ್ನೂ ಬದುಕಿದ್ದೇನೆ- ಇದೇ
ವಿಶೇಷ!’ ಎನಿಸುವಂತಾದರೆ ನಿಮಗೆ ಮತ್ತೇನು ಬೇಕು?
.
.
ಈ ಸಿನೆಮಾ ಮತ್ತದರ ಕಥೆ ನಿಂತಿರೋದೇ ಭೂತ, ವರ್ತಮಾನ, ಭವಿಷ್ಯತ್ ಕಾಲಗಳ ಬಗೆಗೆ ನಾವ್ ಯೋಚಿಸೋ ರೀತಿಯಲ್ಲಿನ ನೆಲೆಗಟ್ಟಿನ ಮೇಲೇ.
ಭೂತಕಾಲದ #ನಾನು ಎಂಬ ಉಪ್ಪಿ-1 / ಉಪೇಂದ್ರ-1, ವರ್ತಮಾನದ #ನೀನು ಎಂಬ ಉಪೇಂದ್ರ-2 / ಉಪೇಂದ್ರ-2, , ಹಾಗೂ ಭವಿಷ್ಯತ್ ಕಾಲದ #ಅವನು ಅನ್ನೋ ಉಪ್ಪಿ / ಉಪೇಂದ್ರ ಎಂಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಬಗೆಗಿನ ಕಥೆಯೇ ಈ ಸಿನೆಮಾದ ಕಥಾವಸ್ತು.
.
.
* ನಾನಿದನ್ನ ಮಾಡೇ ಮಾಡ್ತಿನಿ ಅನ್ನೋ ಸಂಕಲ್ಪಶಕ್ತಿ ಅನ್ನೋದೊಂದಿದ್ದರೆ, ಯಾವುದೇ ವ್ಯಕ್ತಿ ಏನಾದರು ಸಹ ಮಾಡಬಲ್ಲ. ಮನಸ್ಸಿದ್ದರೇ ಮಾರ್ಗ ಅನ್ನೋದನ್ನ ಈ ಸಿನೆಮಾ ಹೇಳುತ್ತೆ.
* ಹಳೇದನ್ನೇ ನೆನುಸ್ಕೊಂತಾ ಕೂರ್ಬೇಡಿ, ಜಾಸ್ತಿ ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡ್ಬೇಡಿ ನಾಳಿನ ಬಗ್ಗೆ; ಆದರೆ ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ, ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿ ಹೇಗಿದಿರೋ ಹಾಗೇ ಏನನ್ನೂ ಜಾಸ್ತಿ ಯೋಚಿಸದೇ, ತಲೆಗಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳದೇ ಬದುಕಿ ಅನ್ನುತ್ತೆ ಈ ಸಿನೆಮಾ.
*ದುಡ್ಡಿದ್ರೆ (#ಲಕ್ಷ್ಮಿ) ಮಾತ್ರ #ಖುಷಿ ಅನ್ನೋದು ನಮ್ಮಲ್ಲಿನ ಬಹುತೇಕರ ನಂಬಿಕೆ ಮತ್ತು ವಾದ ಕೂಡ. ಆದ್ರೆ ಯಾರೂ ಸಹ, ಖುಷಿಯಿದ್ದರೇ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯೂ (ದುಡ್ಡು) ಸಹ ಬರ್ತಾಳೆ ಅನ್ನೋದನ್ನ ನಂಬೋದೇ ಇಲ್ಲಾ
.
.
ಈ ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ #ನಾನು ಎನ್ನುವವ ಹಳೆಯ, ಭೂತಕಾಲದ ಉಪೇಂದ್ರ; #ಅವನು ಅನ್ನೋನು ಭವಿಷ್ಯತ್ ಕಾಲದ ಬೇಹುಗಾರಿಕೆ ನಡೆಸುವ ಪೊಲೀಸ್ ಅಧಿಕಾರಿ; ಮತ್ತು, #ನೀನು ಎಂಬುವವನು ಇಂದಿನ ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಬದುಕುವ , ಸದಾ ಹಸನ್ಮುಖಿಯಾಗಿ ತನ್ನ
ಕುಟುಂಬದವರೊಂದಿಗೆ ಬದುಕುವ ಉಪೇಂದ್ರ.
.
.
.
ತನಗೇನ್ ಬೇಕೋ ಅದನ್ನೆಲ್ಲಾ, ಏನ್ ಮಾಡಿಯಾದ್ರೂ ಸರಿ ದಕ್ಕಿಸಿಕೊಳ್ಳೋನು ಹಳೇ ಉಪೇಂದ್ರ-1. ಆ ಹಳೇ "ನಾನು" ಎಂಬುವವನ ಬಗ್ಗೆ ಒಬ್ಬ ವಿಲನ್ ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇರ್ತಾನೆ, ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಆ "ನಾನು" ಇರೋದೇ ಇಲ್ಲಾ, ಆತನದು
ಮುಗಿದೋದ ಕಥೆ, ಆದ್ರೆ, ವಿಲನ್ ಪ್ರಕಾರ ಆತ ಇನ್ನೂ ಇದಾನೆ ಅನ್ನೋ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ನಂಬಿಕೆ (ಸಿನೆಮಾದ ದೃಷ್ಯವೊಂದರಲ್ಲಿ, ಆ ವಿಲನ್ ಕೇವಲ "ನಾನು" ಬಗ್ಗೆ ಕನವರಿಸ್ತಾ ಇರ್ತಾನೆ, ಆತ ತನಗೆ ಎಂಗೆಲ್ಲಾ ಹೊಡೆದ ಅಂತಾ. ಇದೇ ವಿಲನ್ನಿಗೆ ಉಪೇಂದ್ರ-1
ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ "ನಾನು" ಎಕ್ಕಾ ಮಕ್ಕಾ ಚಚ್ಚಿರ್ತಾನೆ)
.
.
#ಅವನು ಅನ್ನೋನು ಭವಿಷ್ಯತ್ ಕಾಲದ ಉಪೇಂದ್ರ ಮತ್ತು ಆತ ಬೇಹುಗಾರಿಕೆ ನಡೆಸುವ ಪೊಲೀಸ್ ಅಧಿಕಾರಿ. ಭಾರತಕ್ಕೆ ಬಾರದೇ, ದುಬೈನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಭೂಗತ ಜಗತ್ತನ್ನ ನಿಯಂತ್ರಿಸೋ ಸಲೀಂ ಅನ್ನೋ ವಿಲನ್ನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಈ ಉಪೇಂದ್ರ ಅಂದ್ರೆ "ಅವನು".
ಹಾಗಾಗಿ, ಈ ಸಲೀಂ ಯಾವತ್ತೂ ಸಹ, ನೆನ್ನೆ ಇರದಿದ್ದ, ಇಂದೂ ಸಹ ಇರದ, ನಾಳೆ ಇರಬೋದಾದ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಬಗ್ಗೇ ಚಿಂತೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇರ್ತಾನೆ.
.
.
ಮತ್ತೇ ಕೊನೆಯವನಾಗಿ ಕಥಾನಾಯಕನಾದ #ನೀನು ಎನ್ನುವ ಉಪೇಂದ್ರ. ಈತ ಮಾತ್ರ ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡದೇ ಇಲ್ಲಾ, ಮತ್ತೀತ ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ, ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಬದ್ಕಿರ್ತಾನೆ.
ಆಗರ್ಭ ಶ್ರೀಮಂತನನೊಬ್ಬನ ವಿಧವಾ ಹೆಂಡತಿಯಾದ #ಮಂದಾಕಿನಿ ಮಾತ್ರ ಈ ಉಪೇಂದ್ರನನ್ನ "ನೀನು" ಅಂತಲೇ ಅಂದ್ಕೊಂಡಿರ್ತಾಳೆ. ಆದರೆ, ಆಕೆಯ ಮಗಳಾದ ಲಕ್ಷ್ಮಿಗೆ / ಖುಷಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಈ "ನೀನು", "ನಾನು", "ಅವನು" ಅನ್ನೋ ಮೂವರು ಉಪೇಂದ್ರದ
ಬಗ್ಗೆ ಕನ್ಪ್ಯೂಷನ್ನ್ ಆಗಿ, ಈ ಮೂವರಲ್ಲಿ ನಿಜ ಉಪೇಂದ್ರ ಯಾರೂ ಅಂತಾ ಮಾತ್ರ ಕನ್ಪ್ಯೂಷನ್ನ್ ಇರುತ್ತೆ.
.
.
"ನೀನು" ಅನ್ನೋ ಉಪೇಂದ್ರನನ್ನ ಹೊರತುಪಡಿಸಿ, ಈ ಸಿನೆಮಾದ ಉಳಿದ ಎಲ್ಲಾ ಪಾತ್ರಗಳಿಗೂ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಮತ್ತು ಖುಷಿ ಅನ್ನೋರು, ಇಬ್ಬರು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಾಗಿ ಕಾಣಿಸ್ತಾರೆ. ಆದ್ರೆ "ನೀನುಗೆ" ಮಾತ್ರ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯೂ, ಖುಷಿಯೂ ಒಂದೇ ವ್ಯಕ್ತಿ.
ಇಲ್ಲಿನ ಪ್ರತೀ ಕ್ಯಾರೆಕ್ಟರ್ರಿಗೆ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಅನ್ನೋ ವ್ಯಕ್ತಿ ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತಿರುತ್ತೆ, ಆದ್ರೆ ಅವ್ರಿಗೆಲ್ಲಾ ಈ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಮೂಲಕ, ಮಂದಾಕಿನಯ ಮಗಳಾದ ಖುಷಿಯನ್ನ ಪಡೆಯಬೇಕೆಂಬ ಹಂಬಲ, ಯಾಕೆಂದರೇ ಆಕೆಯ ಆಗರ್ಭ ಶ್ರೀಮಂತೆ ಮಂದಾಕಿನಿಯ ಮಗಳು ಅನ್ನೋ
ಕಾರಣಕ್ಕೆ.
ಆದ್ರೆ "ನೀನು" ಎಂಬ ಉಪ್ಪಿ ಮಾತ್ರ ತನ್ನ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯಲ್ಲೇ ಖುಷಿಯನ್ನ ಕಂಡುಕೊಂಡವಂ. ಅದೇನೆಂದರೆ ಆತನ ವಿಲ್ ಅರ್ಥಾತ್ ಸಂಕಲ್ಪ ಶಕ್ತಿ, ಮನಸ್ಸು. ಆದ್ರೆ, ಉಳಿದೆಲ್ಲಾ ಪಾತ್ರವರ್ಗಗಳು ವಿಲ್ ಅಂದ್ರೆ, ಅದು ಮಂದಾಕಿನಿ ಬರೆದಿಟ್ಟ ಉಯಿಲು ಪತ್ರ
ಅಂದ್ಕೊಂಡಿರ್ತಾರೆ.
.
.
ಈ ಸಿನೆಮಾ ನೋಡೋ ಬಹುತೇಕರಿಗೆ ಕನ್ಪ್ಯೂಷನ್ ಆಗೊದ್ ಮಾತ್ರ ಗ್ಯಾರೆಂಟಿ, ಕೆಲವರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಕನ್ಪ್ಯೂಷನ್, ಮತ್ತ್ ಕೆಲವರಿಗೆ ಕಡಿಮೆ ಕನ್ಪ್ಯೂಷನ್, ಬೆರಳೆಕೆಯಷ್ಟು ಜನರಿಗೆ ನೋ ಕನ್ಪ್ಯೂಷನ್, ಸುಮಾರ್ ಜನಕ್ಕ್ ತಲೆಬುಡವಿಲ್ಲದ, ಲಾಜಿಕ್ಲೆಸ್ಸ್, ಲಿಂಕ್
ಲೆಸ್ಸ್ ಸಿನೆಮಾ ಅನ್ಸುತ್ತೆ. ಯಾಕಂದ್ರೇ ಲೋಕೋಭಿನ್ನ ರುಚಿ (ಉಪ್ಪು) ಅಲ್ವಾ, ಹಾಗಾಗಿ.
ಈ ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ ಭೂತ ಮತ್ತು ಭವಿಷ್ಯತ್ತ್, ಈ ಎರಡೂ ಕಡೆ ಬರೋ ಪಾತ್ರಗಳು ಮಾತ್ರ ಆಯುಧಗಳ ಸಹಾಯದಿಂದ, ದರ್ಪದಿಂದ, ರೌಡಿಸಂನಿಂದ, ಮಂದಾಕಿನಿಯ ಮಗಳಾದ ಖುಷಿಯನ್ನ ಪಡಿಯಕ್ಕೆ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿರ್ತಾರೆ ಮತ್ತಂತಾ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಅವರು
ನಂಬಿಕೆಯನ್ನೂ ಮಡಿಕ್ಕಂಡಿರ್ತಾರೆ.
.
.
ನಿರ್ದೇಶಕನಾಗಿ ಉಪ್ಪಿ ಈ ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ ಏನ್ ಹೇಳಕ್ಕ್ ಹೊಂಟಿದಾನಪ್ಪಾ ಅಂದ್ರೆ, "ಈ ಖುಷಿ, ಸಂತೋಷಗಳನ್ನ, ನಾವು ಕೇವಲ ಹಳೇದನ್ನ ನೆನುಸ್ಕೊಂಡು, ನಾಳಿನದರ ಬಗ್ಗೇ ಸುಖಾಸುಮ್ಮನೇ ಚಿಂತೆ ಮಾಡ್ಕಂದ್ ಪಡಿಯಕ್ಕಾಗಲ್ಲಾ" ಅಂತಾ.
ಹಳೇ ಉಪೇಂದ್ರ-1 ಸಿನೆಮಾದ ವಿಲನ್ನ್ ಯಾವತ್ತೂ ಸಹ ಇಲ್ಲದ ಆ "ನಾನು" ಎಂಬುವವನ ಬಗ್ಗೇನೇ ಚಿಂತೆ ಮಾಡ್ತಾ, ಅವನೊಂದಿಗೆ ಹೊಡೆದಾಡ್ತಾ ಇರ್ತಾನೆ.
ಇನ್ನು ದುಬೈನಲ್ಲಿರೋ ಭೂಗತ ಲೋಕದ ನಾಯಕ ಕಮ್ಮ್ ವಿಲ್ಲನ್, ಇಲ್ಲಿನ ಸಿಐಡಿ ಮತ್ತು ಪೊಲೀಸರು ಮಾತ್ರ, ಇಲ್ಲದ #ಅವನು ಅನ್ನೋ ಭವಿಷ್ಯತ್ತಿನ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಉಪೇಂದ್ರನ ಬಗ್ಗೇ ಯೋಚೆನೆ ಮಾಡ್ತಾ, ಅವನೊಂದಿಗೆ ಹೊಡೆದಾಡ್ತಾ ಇರ್ತಾರೆ.
.
.
ಈ ಎಲ್ಲಾ ಗಲಾಟೆಗಳು, ಹೊಡೆದಾಟಗಳು ನಡಿಯದಾದ್ರೂ ಯಾಕೇ ಈ ಉಪೇಂದ್ರ - 2 ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ. ಅಂತಾ ನೋಡಕ್ಕ್ ಹೊಂಟ್ರೆ , ಈ ಎಲ್ಲಾ ಹೊದೆದಾಟಗಳಿಗೆ ಕಾರಣ "ಅವ್ರಿಗೆಲ್ಲಾ ಖುಷಿ ಬೇಕು, ಐ ಮೀನ್ ಖುಷಿ ಅನ್ನೋ ಹುಡುಗಿ". ಅಂಗಾದ್ರೆ, ಆ ಖುಷಿ
ಯಾಕ್ ಬೇಕು?, ಐ ಮೀನ್ ಖುಷಿ ಅನ್ನೋ ಹುಡುಗಿ ಯಾಕ್ ಬೇಕು? ಅವ್ರಿಗೆಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ, ಅದರಿಂದ / ಅವಳಿಂದ ಅವರೆಲ್ಲರ ಜೀವನ ಶೈಲಿಯೇ ಬದಲಾಗುತ್ತೆ ಅಂತಾ. ಯಾಕಂದ್ರೇ, ಆಕೆ ಆಗರ್ಭ ಶ್ರೀಮಂತೆ ಮಂದಾಕಿನಿಯ ಮಗಳು ಅನ್ನೋದು ಎಲ್ಲರ ನಂಬಿಕೆ.
.
.
ಒಂದೇ ಒಂದು ಹೊಡೆದಾಟವನ್ನ ಹೊರತು ಪಡಿಸಿ, ಈ ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ ನಡಿಯೋ ಎಲ್ಲಾ ಹೊಡೆದಾಟಗಳು ವಾಸ್ತವದ್ದವಲ್ಲಾ. ಬದಲಿಗೆ ಆಯಾ ಪಾತ್ರಗಳು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮಲ್ಲಿ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳೋ ಭೂತಕಾಲದ "ನಾನು" ಮತ್ತು ಭವಿಷ್ಯತ್ತ್ ಕಾಲದ "ಅವನು" ಅನ್ನೋ
ಉಪೇಂದ್ರನೊಂದಿಗೆ ನಡೆಸೋ ಹೊಡೆದಾಟಗಳಷ್ಟೇ.
.
.
ಸಿನೆಮಾದ ಮೊದಲಿಗೆ ಒಂದ್ ವಿಲ್ಲ್ (Will) ಬಗ್ಗೆ ತೋರುಸ್ತಾರೆ, ಸಿನೆಮಾದ ಕೊನೆಯೂ ಸಹ ಅದೇ. ಆ ವಿಲ್ಲಲ್ಲಿರೋ ಖುಷಿನಾ ಖಳನಾಯಕರು ಒಂದು ಹುಡುಗಿ ಅಂತಾ ಹುಡಿಕಿದರೆ, ನಾಯಕ ಅದನ್ನ ಖುಷಿ ಅಂತಾ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯಲ್ಲಿ ಹುಡುಕ್ತಾನೆ. ಮತ್ತು ವಿಲ್ಲ್
ಅನ್ನೋದನ್ನ ಖಳನಾಯಕರು ಉಯಿಲು ಅಂದ್ಕಂಡ್ರೆ, ನಾಯಕ ಮಾತ್ರ ಅದನ್ನ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಖುಷಿಗಾಗಿ ಇರೋ ಸಂಕಲ್ಪಶಕ್ತಿ ಇದು ಅಂದ್ಕೋತಾನೆ.
ನಾವೆಲ್ಲಾ ಈ ಸಿನೆಮಾದ ಖಳನಾಯಕರ ತರ: ಸಿನೆಮಾ ನೋಡೋದ್ರಿಂದ, ಏನ್ ಸಿನ್ಮಾ ಸಿವಾ ಇದು ಅಂದ್ಕೋತೀವಿ.
ಮಂದಾಕಿನಿ ಬರೆದಿರೋ ಆ ವಿಲ್ಲ್ ಏನ್ ಹೇಳುತ್ತಪ್ಪಾ ಅಂದ್ರೆ " ತನ್ನ ಮಗಳಾದ ಖುಷಿಯನ್ನ ಯಾರ್ ಮದ್ವೆ ಆಗ್ತಾರೋ, ಅವ್ರಿಗೆ ಆಕೆಯ ಎಲ್ಲಾ ಆಸ್ತಿ ಸೇರುತ್ತೆ" ಅಂತಾ. ಆ ಮಂದಾಕಿನಿ ಕೇವಲ ಸುಳಿವನ್ನ ನೀಡಿರ್ತಾಳೋ ಹೊರತು, ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡಿ
ಅಂತೇಳಿರಲ್ಲಾ ಆ ವಿಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ.
.
.
ಈ ಸಿನೆಮಾದ ಎಲ್ಲಾ ಪಾತ್ರಗಳೂ ಬರೀ ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡ್ತಾನೇ ಇರ್ತವೇ, ಅಂಗಾಗಿ ಅವರ್ಯಾರಿಗೂ ಆ ಖುಷಿ ಸಿಗೋದೇ ಇಲ್ಲಾ. ಆದರೆ ನಾಯಕನಾದ "ನೀನು" ಎಂಬ ಉಪೇಂದ್ರ ಮಾತ್ರ, ಆ ಮಂದಾಕಿನಿ ಬರೆದಿರೋ ಆ ವಿಲ್ಲನ್ನ ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಂಡು, ಆ
ಪ್ರಕಾರವೇ ನಡಿತಾನೆ, ಹಾಗಾಗಿ ಅವನಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ದಾರಿ ತಿಳಿಯುತ್ತೆ. ನೀನು ಹತ್ತಿರ ಖುಷಿ ಇದ್ದಿಂದ್ರಂದಲೇ, ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಅವನತ್ರ ಬರ್ತಾಳೆ.
.
.
ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಇನ್ನೂ ವಿವರವಾಗಿ ತಿಳಿಯಕ್ಕೆ, ಕೆಲ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳನ್ನ ತಗಳಣ;
"ನೀನುವಿನ" ತಂಗಿಯನ್ನ ಯಾರೋ ಒಬ್ಬ ಕಿಡಿಗೇಡಿ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಚುಡಾಯಿಸ್ತಾ ಇರ್ತಾನೆ, ಆಕೆಗೆ ಕಾಟ ಕೊಡ್ತಾ ಇರ್ತಾನೆ ಅಂತಾ, ಆಕೆ ತನ್ನ ಅಣ್ಣನಾದ "ನೀನುವಿನ" ಹತ್ತಿರ ಹೇಳಿದಾಗ, ಆಗ "ನೀನು" ಆಕೆಗೆ "ಆ ಕಿಡಿಗೇಡಿಯ ಬಗ್ಗೆ ನೀ ಯೋಚಿಸಲೇ ಬೇಡ,
ಸುಮ್ನಿರು" ಅಂದಾಗ ಆಕೇ ಹಾಗೇ ಮಾಡ್ತಾಳೆ. ಮರುದಿನ, ಯಾರೋ ಆ ಕಿಡಿಗೇಡಿಯನ್ನ ಕೊಂದಾಕ್ತಾರೆ.
ಹಾಗಿದ್ರೇ, ಆತನನ್ನ ಕೊಂದಿದ್ಯಾರು?
ಆತನನ್ನ ಕೊಂದಿದ್ದು ಮಂದಾಕಿನಿಯ ಕಡೆಯ ರೌಡಿಗಳು, ಯಾಕಂದ್ರೆ, "ನೀನು", ಆ ಮಂದಾಕಿನಿಯ ವಿಲ್ಲನ್ನ ಫಾಲೋ ಮಾಡ್ತಾ ಇರ್ತಾನೆ, ಅದು ಮಂದಾಕಿನಿ "ನೀನುವಿಗೆ" ಮಾಡೋ ಸಹಾಯ.
ಇನ್ನೊಂದು ಸನ್ನಿವೇಶ;
ನಾಯಕನಾದ "ನೀನುವನ್ನ", ಪೊಲೀಸರು ಒಂದ್ಸಲ ಬಂಧಿಸಕ್ಕ್ ಬಂದಾಗ, ಅವರಿಗೆ ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ, ಯಾರಿಂದಲೋ ಒಂದ್ ಪೋನ್ ಕರೆ ಬರುತ್ತೆ, ಆ ಕರೆಯಲ್ಲಿ ಈ "ನೀನುವನ್ನ" ಬಂಧಿಸಬೇಡಿ ಅಂತಾ ಆಙ್ಞೆ ಬರುತ್ತೆ. ಆ ಕರೆ ಮಾಡೋದು ಬೇರಾರೂ ಅಲ್ಲಾ,
ಬದಲಿಗೆ ಮಂದಾಕಿನೆಯೇ, ಯಾಕಂದ್ರೇ ಆಕೆಯ ವಿಲ್ಲ್ ಪ್ರಕಾರ ನಡಿತಾ ಇರೋನು ಈ "ನೀನು" ಮಾತ್ರ.
ಈ ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ "ನೀನು" ಎಂಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಮಾತ್ರ ವಾಸ್ತವ ಹಾಗೂ ಸತ್ಯ, ಉಳಿಕೆ "ನಾನು" ಮತ್ತು "ಅವನು" ಅವಾಸ್ತವಿಕ ಅಥವಾ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಭೂತಕಾಲದ, ಭವಿಷ್ಯತ್ ಕಾಲದ ಪಾತ್ರಗಳು, ಬೇರೆ ಬೇರೇ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಕಲ್ಪನೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ.
ಆ "ನೀನು" ಎಂಬುವವ ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಬದುಕುವವ, ಹಾಗಾಗಿ ಸಿನೆಮಾದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಆತ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯೊಂದಿಗೆ ಮಾತಾಡ್ತಾ ಇರ್ತಾನೆ, ಇಬ್ರೂ ಖುಷಿ ಖುಷಿಯಾಗಿ.
.
.
ಸಿನೆಮಾದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ "ನೀನು" ಎನ್ನುವ ಕಥಾನಾಯಕ ಉಪೇಂದ್ರ, "ನಾನು" ಮತ್ತು "ಅವನು" ಕೇವಲ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಪಾತ್ರಗಳು ಮತ್ತವು ನಿಜವಲ್ಲ ಅಂತಾ ನಾಯಕಿ ಲಕ್ಷ್ಮಿ / ಖುಷಿಗೆ ಹೇಳ್ತಾನೆ.
.
.
ನನ್ನ ಹಳೆಯದರ ಬಗ್ಗೆ ನೀವ್ ಯೋಚಿಸಿಕೊಂಡು, ಅದನ್ನೇ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡರೆ, ನನ್ನಲ್ಲಿ ನೀವು ’ನಾನು’ವನ್ನ ಕಾಣ್ತೀರಾ!
ನನ್ನ ಭವಿಷ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ನೀವ್ ಯೋಚಿಸಿಕೊಂಡು, ಅದನ್ನೇ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡರೆ, ನನ್ನಲ್ಲಿ ನೀವು ’ಅವನನ್ನು’ ಕಾಣ್ತೀರಾ!
ನನ್ನ ವಾಸ್ತವದ ನೈಜತೆಯನ್ನ ಅನುಭವಿಸುವವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ, ನನ್ನಲ್ಲಿ ನೀವು "ನೀನುವನ್ನ" ಕಾಣ್ತಿರಾ!
ಈ ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ ಭಗವದ್ಗೀತೆಯ ಒಂದು ಎಳೆಯನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಿನೆಮಾ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ, ಹಾಗಾಗಿ ಕೆಲವರಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತೆ ಸಿನೆಮಾ, ಮತ್ತ್ ಕೆಲವರಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಲ್ಲ
--------------
ವರ್ತಮಾನನ ಬಗ್ಗೆ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಎಕ್ಕಿ ತಂದ ಸಾಲುಗಳು ಕೆಳಗಿವೆ, ಓದ್ಕಳಿ
******************************************
ವರ್ತಮಾನ ಮಾತ್ರ ಸತ್ಯ: ಏನು ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುವೆ ನಿನ್ನ ಬದುಕನ್ನು? ಗಮನಿಸು. ಬದುಕು ಎಷ್ಟೊಂದು ಶ್ರೀಮಂತವಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ನೀನು ಮಾತ್ರ ಬರಡು ಹೃದಯದಿಂದ ಬದುಕನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದ್ದಿ
.
.
ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿ ಬದುಕಿ: ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷ ದಕ್ಕುವುದು ನಾವು ‘ಈಗ’ ಬದುಕಿದಾಗ. ವರ್ತಮಾನವನ್ನು ಹಿಡಿಯುವುದು ಕಷ್ಟ. ಇದನ್ನು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುವುದು ಇನ್ನೂ ಕಷ್ಟ. ಯಾಕೆಂದರೆ, ಯಾವುದನ್ನು ವರ್ತಮಾನ ಎಂದು ವಿವರಿಸಲು
ಹೊರಡುತ್ತೇವೋ ಆ ವೇಳೆಗಾಗಲೇ ಅದು ಭೂತವಾಗಿರುತ್ತದೆ
.
.
ಭೂತಕ್ಕೆ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲ, ಅದು ನಮ್ಮ ಮಿದುಳು ಹಿ೦ದಿನ ವರ್ತಮಾನವನ್ನು, ಈ ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿ ಓದುವುದಷ್ಟೆ. "Amnesia" ಬ೦ದವರ ಭೂತಕಾಲವು ಮಾಯವಾಗುವುದು ತಿಳಿದಿರಬೇಕಲ್ಲವೆ? ಹಾಗೆಯೆ ಭವಿಷ್ಯ ಎ೦ಬುದು ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿ ಭೂತಕಾಲದ
ಘಟನಾವಳಿಯನ್ನು ಆಧಾರವಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊ೦ಡು ಮಾಡುವ ಒ೦ದು ಊಹೆ."Interpolation made in the present, of past recordings stored in the present". ಆದ್ದರಿ೦ದ ಭವಿಷ್ಯ ಅನಾಮತ್ತಾಗಿ
ಬದಲಾಗಬಹುದು. ಇರುವ ಸತ್ಯವೊ೦ದೆ.ವರ್ತಮಾನ.
.
.
ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಮಡುಗಟ್ಟಿದ ನೋವಿಗೆ ವಿದಾಯ ಹೇಳಬೇಕಾದರೆ ನೋವಿನೊಂದಿಗೆ ಬದುಕುವುದನ್ನು ಕಲಿಯಬೇಕು. ಸಂಪೂರ್ಣ ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿದ್ದಾಗಲೇ ಭೂತದ ಹೊರೆ ಕಳಚುವುದು ಸಾಧ್ಯ.
.
.
ಕಾಲದ ಸೀಮೆಯಲ್ಲಿ ಭೂತವು ವರ್ತಮಾನದೊಂದಿಗೆ -ವರ್ತಮಾನವು ಭವಿಷ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಇರುವುದು ಮಾತ್ರ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ
.
.
ಭೂತಕಾಲದ ವೀಕ್ಷಕ ಇನ್ನಿಲ್ಲವಾದಾಗ ವಾಸ್ತವ ಎಂಬ ಕೇವಲ ಜ್ಞಾನ ಸಾಕಾರವಾಗುತ್ತದೆ. ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಂಡ 'ಏನಿರುತ್ತದೋ ಅದ'ಕ್ಕೆ ವೀಕ್ಷಕನಂತೆ ಕಾಲದ ಸಂಕೋಲೆಗಳು ಬಂಧಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ನಿದ್ದೆಯ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸು- ಬುದ್ಧಿ ಮತ್ತು
ದೇಹಗಳು ಒಂದು ಸಮಗ್ರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೊಳಪಟ್ಟಿರುವಂತೆ, ಜಾಗೃತರಾಗಿದ್ದಾಗಲೂ ಶಬ್ದಗಳಿಲ್ಲದ ಸ್ಥಿತಿ ಮತ್ತು ಕಾಲವಿಲ್ಲದ ಚಲನೆಯ ಆಯಾಮವನ್ನು ಪಡೆಯುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಅದು. ಇದೆಲ್ಲ ರಂಜನೀಯವಾದ ಕನಸಲ್ಲ. ಅಮೂರ್ತರೂಪದ ಪಲಾಯನವೂ ಅಲ್ಲ.
ನಿಜ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನ ಎಂಬುದರ ಸಮೀಕರಿಸಿದ ರೂಪ ಇದು. ಅಂದರೆ ಎಚ್ಚರದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ನಿದ್ದಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗಲೂ ಮೆದುಳು ಎಚ್ಚರವಾಗಿರುತ್ತದೆ.
.
.
ಪ್ರಶ್ನಿಸುವುದು, ಅಡಚಣೆ ಮಾಡುವುದು, ಎಚ್ಚರಿಸುವುದು, ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದೆಲ್ಲ ಸವಾಲಿನೊಂದಿಗೆ ಬರುವ ಸಹಜ ಗುಣ. ಆದರೆ ಸವಾಲು ಎಂಬುದೇ ಭೂತಕಾಲದ ಹಳೆಯ ಸರಕಾದಾಗ ವರ್ತಮಾನಕ್ಕೆ ಜಾಗವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಅನುಭವ ಜನ್ಯ ತೀರ್ಮಾನಗಳು
ಪರಿಶೀಲಿಸುವ ಗುಣಕ್ಕೆ ಮಂಕು ಹಿಡಿಸುತ್ತವೆ. ಪರಿಶೀಲನೆಯ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ.
.
.
ಭೂತವನ್ನು ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿ ಬದಲಿಸಿ ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ಹೆಣೆಯುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ನಡೆಯುತ್ತಿರುತ್ತದೆ- ಅದುವೇ ಕಾಲ.